به نقل از ماهستیم، هر سال از غروب آخرین روز اکتبر (۳۱ اکتبر) تا سحرگاه اول نوامبر، مراسم ویژهای موسوم به “هالووین” (Halloween party) در برخی کشورهای غربی به ویژه ایالات متحده آمریکا برگزار میشود.رسم بر این بود که پس از این دورهم جمع شدن، کشیشها در شب زندهداری این شب، وقایع آینده را پیشگویی کرده و با نماز و دعا، ارواح مقدس را از جهنم به بهشت هدایت میکردند.قرنها گذشت و تاریخ سرزمینهای غربی دستخوش جنگها و تحولاتی شد که طی آن، عقاید و سنتهای دین مسیحیت نیز دگرگون گردید، در این میان، سنت «هالووین» نیز تغییر ماهیت داد و نه تنها شکل برپایی این مراسم، بلکه فلسفه آن هم رنگ و بوی دیگری گرفت.
نوع نگاه ضددینی و شیطانپرستانه جشنهای هالووین، انزجار و مخالفت کلیسا، صاحبان ادیان گوناگون و اخلاقمداران را برانگیخته است. اسقف اعظم، “ولفگانگ هوبر” (Wolfgang Huber) رئیس شورای ایالتی کلیساهای پروتستان آلمان، آداب و رسوم هالووین را “بسیار پوچ” دانسته و میگوید: «هالووین، مثل ویروسی خطرناک از آمریکا آمد و به ما تحمیل شد. بعید میدانم که به این زودیها بتوان به این سرگرمی بیمحتوا پایان داد.»(۱)
بی بی سی فارسی برای آنکه نشان دهد برگزاری جشن هالووین در ایران نیز مشتری های بسیاری دارد اقدام به پخش یک کلیپ تصویری می نماید، کلیپی که در آن یک فرد با پوشش به ظاهر هالووینی در حال انجام حرکات مختلف است. نکته جالب در این گزارش، اصرار گوینده بی بی سی فارسی [علی همدانی] در برگزاری جشن هالووین توسط ایرانیان داخل کشور است. البته بی بی سی فارسی برای آن که نشان دهد این جشن چقدر با اهمیت است به اجرای مجری برنامه نیوز نایت [از مهم ترین برنامه های داخلی بی بی سی] در شب هالووین اشاره کرد!
با مشاهده یک چنین گزارش هایی از شبکه بی بی سی فارسی این سوال مطرح می شود که آیا اقدام یک فرد یا یک گروه در انجام یک فعل دلیلی بر انجام آن فعل توسط یک جامعه به وسعت ایران است!!؟
گفتنی است «زیگرید کیکینگردر» [Sigrid Kickingereder]، رئیس مرکز کاتولیکهای جوان اتریش (KJS) القای ترسهای سهمگین هالووینی در کودکان را بسیار آسیبزننده خواند و ۱۰ اکتبر ۲۰۱۳ در مصاحبهای که به مناسبت “هالووین پارتی” منتشر شده اظهار داشته است: «این مدل سرگرمی که از آمریکا به کشور ما وارد شده، به قیمت آسیب به سلامت جسمی و روحی فرزندان ما تمام میشود. در این شب، داستانهای ترسناک تعریف و فیلمهای وحشتناک و مشمئزکننده تماشا میکنند، در حالی که کودکان و نوجوانان هم در بین بزرگسالان هستند. مرز میان هیجان ترس با وحشت واقعی اغلب بسیار باریک است. به جای وحشتها و تمسخرهایی که در هالووین اتریش انجام میشود، باید به مرگ و برخورد مسئولانه با رستاخیز پرداخت. یعنی مثلاً پیشنهاد میشود که والدین به همراه کودکان به آرامگاهها بروند و درباره جهان پس از مرگ صحبت کنند.»
«کیکینگردر» ضمن مخالفت تند با رسم “نیمهشب کوبیدن در خانهها برای گرفتن خوراکی”، گفت: «من از والدین میخواهم که جلوی حمله فرزندانشان به دیگران را بگیرند و نگذارند آنها بخاطر گرفتن شکلات و خوراکی با غریبهها بحث و درگیری ایجاد کنند. این رفتار، با آموزش احترام به انسانها در تناقض است.انجام بازیهایی که آدمکشی، آشامیدن خون مقتول و مومیایی شدن را تمرین میدهد، یعنی که نوجوانان به قیمت تزریق هیجان، به اعمال مشمئزکنندهای دست بزنند.»