قلدری چیست ؟ و قلدر کیست ؟

علت قلدر بودن و راه کنترل این رفتار چیست؟

قلدری به این معناست که کسی را بطور سیستماتیک مورد آزار و اذیت جسمی و روانی قرار دادن . قلدر کسی است که خود را در یک محیط بسته مانند : محیط شغلی ، در محیط مدرسه و دانشگاه ، یا حتی در محیط خانواده ، اهل کل میداند و با جمعاوری طرفدارانی سعی به آزار و اذیت فرد یا افرادی در یک جامعه میشود .با بی کلک همراه باشید.

بر اساس چنین دانشی ، در بسیاری از مواقع قلدری تنها به حملات جسمی منجر نمیشود بلکه میتواند به لحاظ روانی نیز عمل کند که متاسفانه اینگونه حملات روانی اثرات مثبتی نیز بر روی قربانی می گذارد و باعث انزوا او میگردد . لطفا به چند مورد توجه کنید .

قلدری چیست و چگونه می‌شود جلوی آن را گرفت؟

قطعا قلدری از زمان حضور بشر در روی زمین همیشه وجود داشته است. اما اینکه روزی به نام جلوگیری از قلدری در دنیا وجود داشته باشد جالب است. این داستان به سال 2007 باز می گردد زمانی که دو دوست تصمیم گرفتند در برابر قلدری در مدرسه بایستند و البته موفق شدند. بعد از آن به تدریج مقاومت در برابر قلدری همه گیر شد و دوم اکتبر به این روز شناخته می شود.یکی از اتفاقاتی که می‌تواند یک دانش آموز را از درس و زندگی بیندازد، قربانی قلدریِ هم کلاسی‌ها شدن است.

جنگ قدرت در مدرسه

همیشه یک طرف ماجرا دانش آموزی قرار دارد که نه زور بازوی آن‌چنانی دارد و نه سر و زبانِ دفاع کردن از خودش را و طرف دیگر دانش آموز زورگویی است که یا به خاطر گردن کلفتش و یا به خاطر نفوذش در بین بقیه بچه‌ها خوب بلد است چه‌طور همکلاسی‌های ضعیف‌ترش را بِچزاند و از این طریق نیاز به احساس قدرت خود را ارضاء کند.

قلدری یک رفتار پرخاشگرانه است که به منظور اعمال قدرت از سوی کسی که به دلایل مختلف نیاز به این کار دارد، علیه فردی که به دلایل مختلف قدرت محافظت کردن از خودش را ندارد، اتفاق می‌افتد. پس می شود گفت که قلدری یک جور جنگ بر سر قدرت است، البته در یک مقیاس کوچک‌تر!

قلدری‌های یواشکی

اغلب، وقتی صحبت از قلدری در مدرسه می‌شود، تصویر یک مدرسه پسرانه در ذهن‌مان تداعی می‌شود که گروهی از پسرهایش مشغول کوبیدن به سر و کله همدیگر هستند. اما این تصویر کامل نیست چرا که قلدری خاص مدرسه‌های پسرانه نیست و در بین مدارس دخترانه هم وجود دارد که البته چون در اغلب موارد مثل قلدری‌های پسرانه پر سر و صدا نیست، از چشمان والدین و یا معلمان دور می‌ماند. برای مثال ائتلاف کردن علیه یکی از بچه‌ها، بی محلی کردن، تحقیر، به هم زدن رابطه یکی از بچه‌ها با دوست صمیمی‌اش، تهدید کردن و… قلدری‌هایی هستند که در بین دختران بیشتر دیده می‌شوند که اتفاقاً به خاطر پنهان بودن، می توانند به مدت طولانی‌تری فرد قربانی را دچار مشکل کرده و آسیب بیشتری به او وارد کنند.یکی از اتفاقاتی که می‌تواند یک دانش آموز را از درس و زندگی بیندازد، قلدریِ هم کلاسی‌ هایش است

هر کَلکَلی قلدری نیست!

بچه‌ها در طی دوران تحصیلشان، گاهگاهی با همکلاسی‌هایشان دست به یقه می‌شوند و یا با هم کَلکَل می‌کنند اما این لزوماً به معنای آن نیست که آنها یا قلدرند و یا قربانی قلدری دیگران. برای اینکه قلدری، قلدری بشود لازم است که برای مدتی به شکل مستمر تکرار شده و موجب آزار جسمی و روانی فرد قربانی بشود.

جلوی قلدری را بگیرید

قلدری یک رفتار آسیب‌زا است و در نتیجه باید از آن پیشگیری بشود و به بچه‌هایی که مورد قلدری فرد دیگری قرار گرفته‌اند آموزش داده شود تا بتوانند خودشان را از آن وضعیت خلاص کنند. برای اینکه این اتفاق رقم بخورد، سه گروه باید آستین‌ها را بالا بزنند:

والدین قربانی‌ها

بخش دیگری از داستان قلدری به خانواده قربانیان این مشکل بر می‌گردد؛ از شیوه‌های تربیتی و تاریخچه رفتار آنها با فرزندشان بگیرید تا شیوه برخورد فعلی‌شان با مشکلی که الان برای او ایجاد شده است.

بنابراین مهم است که این گروه از والدین با شیوه‌های صحیح مواجهه با این مشکل آشنا باشند:

بچه‌هایی که در مدرسه با قلدری روبرو می‌شوند به این سادگی‌ها درباره آن با والدینشان صحبت نمی-کنند؛ بعضی از آنها به خاطر اینکه با والدینشان احساس راحتی نمی‌کنند و بعضی دیگر هم چون می ترسند مورد قضاوت والدین قرار بگیرند. از طرف دیگر بعضی از والدین هم فکر می‌کنند که بهتر است قربانیِ قلدری شدنِ بچه‌شان را به رویش نیاورند و بعضی دیگر هم به دلیل اینکه نمی‌دانند باید چه کار بکنند سکوت می‌کنند. اما در هر حالتی از این مشکل، سکوت جایز نیست و شما موظفید به روی فرزندتان بیاورید که متوجه مشکل او شده‌اید.

قضاوت، سرزنش، سرکوفت، تحقیر، تشویق به مقابله به مثل و رفتارهایی از این قبیل مطلقاً ممنوع است.

خیلی از این بچه‌ها به انزوا روی می‌آورند تا بلکه بتوانند از خودشان در برابر آزارهای دیگران محافظت کنند. این اتفاق، موجب می‌شود فرزند شما در آینده بیشتر مورد قلدری دیگران قرار بگیرد. بنابراین لازم است همین حالا برای درآوردن او از پیله انزوا چاره‌ای بیندیشید. در قدم اول سعی کنید رابطه خودتان را با او تقویت کنید و سپس زمینه لازم برای پیدا کردن دوستان خوب را برای او فراهم کنید.

فرق بین اطاعت سالم و اطاعت ناسالم (زور شنیدن) را به او یاد بدهید و به او بیاموزید که می‌تواند بدون مقابله به مثل و فقط با جرأت‌ورزی بیشتر، جلوی قلدری کردن زورگوها را بگیرد.
از او بخواهید که در چنین مواقعی از اولیای مدرسه کمک بخواهد.قلدری یک رفتار آسیب‌زا است و در نتیجه باید از آن پیشگیری بشود.

والدین قلدرها

طرف سوم این معادله والدین بچه قلدرها هستند که می‌توانند در پیشگیری از این اوضاع بسیار تأثیرگذار باشند:

• با زبانی مهربان و قاطع با فرزندتان صحبت کنید و به او بگویید که رفتارش را تأیید نمی‌کنید.
• سعی کنید علت قلدرمآبی او را بشناسید.
• قوانینی را تعیین کنید و در قبال عمل به آنها، به فرزندتان پاداش بدهید.
• دوستان او را بشناسید و اگر آنها را مناسب ندیدید، فکری بکنید. اولین کار آن است که رابطه خودتان را با فرزندتان تقویت کنید. و سپس او را با گروه‌های سالم‌تر آشنا کنید.
• او را در مسیر شناسایی استعدادهایش بیندازید و در این مسیر از او حمایت کنید.
• اگر فرزندتان به طور مداوم رفتارهایی مانند پرخاشگری، مقاومت در برابر انتظارات شما و هر منبع قدرت دیگری، مشکل در تمرکز و رفتارهای بی هدف، کینه‌ورزی و خصومت نسبت به دیگران، دروغگویی مداوم، فرار از مدرسه و… دارد، او را به روانشناس ارجاع بدهید.

رهنمود هایی به کودکان

کلید اصلی در این زمینه، ارائه ی راه‌حل‌های مناسب و روز به‌ روز در مقا بل قلدری و کمک به کودک برای بازیابی عزت‌ نفس و جایگاه روانی مناسب است.
شاید تصور شود که دعوت کردن کودک به تلافی و مبارزه با کودک قلدر، روش مناسبی است. جدای از این، به یقین شما از عذاب کشیدن کودک تان عصبانی هستید و ممکن است اورا را تشویق کرده باشید که در مقابل کودک قلدر بایستد. یا ممکن است نگران باشید که کودک قلدر باز هم کودک تان را آزار دهد.
مهم آن است که از کودک خود بخواهید به مبارزه یا تلافی با کودک قلدر نپردازد. این رفتار می تواند به سرعت به خشونت، بروز مشکل و حتی جراحات جدی بیانجامد. ، بهترین راه آن است که وی را ترغیب کنید از مشکل دوری کند، از دیگران کمک بخواهد و مسئله را با یک بزرگسال مطرح کند.

در ادامه، چندین راه حل دیگر ارائه می شود که به کودک کمک می کنند وضعیت را بهبود بخشد و احساس بهتری نیز در او به وجود آورند:

همراهی با دوستان و دوری از کودک قلدر

اگر کودک قلدر، نزدیک دستشویی است از دستشویی دیگری استفاده کنید یا هنگامی که تنهایید به کمد خود سر نزنید. همیشه همراه دوستان تان باشید تا با کودک قلدر تنها نمانید. در سرویس مدرسه، راهرو یا زنگ تفریح (هر جا که کودک قلدر حضور دارد) همراه یکی از دوستان تان باشید. همین رفتار را برای دوستان قربانی خود نیز انجام دهید.

کنترل خشم

خشمگین شدن از کودک قلدر طبیعی است، اما این مسئله، هدف کودکان قلدر است. این رفتار، سبب می شود کودک قلدر احساس قدرت بیشتری بکند. با تمرین مداوم سعی کنید از گریه‌کردن، سرخ شدن یا ناراحت شدن در مقا بل کودک قلدر خودداری کنید. این کار نیاز به تمرین فراوان دارد، اما مهارتی کارآمد است که کودک قلدر را پس می راند. گاهی اوقات، تمرین روش‌های کنترل عصبانیت مانند شمردن از یک تا ده، نوشتن کلمات خشماگین بر کاغذ، نفس عمیق کشیدن یا ترک محل، مفید است. گاهی بهترین راه حل آن است که بیاموزید چهره‌ای سرد و بی‌احساس به خود بگیرید تا هنگامی که خطر رفع شود (لبخند زدن یا خندیدن می تواند کودک قلدر را خشمگین‌تر کند).

رفتار شجاعانه، دوری از محیط و بی‌توجه ی به قلدر

قاطعانه و روشن از کودک قلدر بخواهید که به رفتار خود پایان دهد و صحنه را ترک کنید. روش‌هایی را تمرین کنید که به کمک آن ها رفتارهای ناپسند کودک قلدر را نادیده بگیرید، واکنشی نشان ندهید. با بی‌توجهی به قلدر، نشان می دهید که وجود او برای شما مهم نیست. در نهایت، قلدر به احتمال زیاد از ایجاد مزاحمت برای شما خسته خواهد شد.

مطرح کردن مسئله با یک بزرگسال

آموزگاران، مدیران، والدین و ناظمان مدرسه می توانند جلوی قلدرها را بگیرند.

صحبت کردن در باره ی مسئله

با کسی که به او اطمینان دارید مانند مشاور مدرسه، آموزگار، خواهر یا برادر یا یک دوست دراین باره صحبت کنید. ممکن است آن ها راه‌ حل‌های بسیار مناسبی پیشنهاد کنند و حتی اگر نتوانند در حل مشکل به شما کمک کنند، می توانند احساس تنهایی شما را کاهش دهند.

محرک‌ ها را حذف کنید

اگر کودک قلدر از شما پول خوراکی می خواهد، از خانه با خود خوراکی بیاورید. اگر او سعی می کند وسیله ی خاصی را از شما بگیرد، آن را به مدرسه نبرید.

رسیدن به آرامش

در خانه می توانید تاثیرات نامطلوب قلدری را کاهش دهید. کودکان تان را تشویق کنید که با دوستان شان دور هم جمع شوند تا بدین ترتیب اعتماد به نفس آن ها افزایش یابد. با ایجاد گروه‌های مختلف و ترتیب دادن برنامه‌های ورزشی، به آن ها کمک کنید به کودکان دیگر بپیوندند. به دنبال فعالیت‌هایی باشیدکه به کودک کمک کند احساس اعتماد به نفس و قدرت بیشتری پیدا کند. این فعالیت می تواند شرکت در کلاس‌هایی همچون دفاع شخصی، کاراته یا کلاس‌های ژیمناستیک باشد.

و به خاطر داشته باشید: مراجع و افراد بی شماری وجود دارند که می توانند به شما و خانواده‌تان کمک کنند تا بر ناراحتی‌ها و مشکلات ناشی از قلدری غلبه کنید.

منبع:بیتوته،دانشیاری

مجله اینترنتی بی کلک