تفاوت توکن و کوین چیست؟
بسیاری از کسانی که به جهان بلاکچین و ارزهای رمزنگاری شده وارد میشوند، به درستی تعریف کوین و توکن و تفاوت آنها را درک نمیکنند. اما بین کوین و توکن تفاوتهای بسیار بزرگی وجود دارد. در این مقاله، بررسی میکنیم که چرا این قدر سردرگمی درمورد این دو اصطلاح وجود دارد. سپس با ارائهی چند مثال توضیح میدهیم که کوین و توکن دقیقاً چه هستند، چه کاربردهایی دارند و چه اهدافی را دنبال میکنند.
گاهی اوقات مردم از اصطلاح کوین (Coin) برای اشاره به چیزی استفاده میکنند که بقیه آن را توکن (Token) مینامند و برعکس آن نیز صادق است. برخی این دو نام را برای اشاره به همهی داراییهای دیجیتالی به کار میبرند که در حال حاضر در دسترس است. اما بین کوین و توکن تفاوتهای بسیار بزرگی وجود دارد، بنابراین بهتر است این تفاوتها را بدانید. در این مقاله، ابتدا با هم میبینیم که چرا این قدر سردرگمی میان این دو اصطلاح وجود دارد. سپس با ارائهی چند مثال توضیح میدهیم که کوین و توکن دقیقاً چه هستند و هر یک چگونه استفاده میشوند. در پایان این مطلب به راحتی میتوانید تشخیص دهید که یک دارایی دیجیتال توکن است یا یک کوین است.
توکن چیست؟
به توکنها گاهی اوقات کوین دیجیتال میگویند، اما این درست نیست. چون یک تفاوت عمده وجود دارد. توکنها در بلاکچینهای موجود تولید میشوند. رایجترین پلتفرم ایجاد توکن، بلاکچین اتریوم است. با این حال، پلتفرمهای دیگری نظیر نئو، ویوز (Waves)، لیسک و استراتیس هم وجود دارند. توکنهای پلتفرم اتریوم با نام توکنهای ERC-20 شناخته میشوند. در حالی که توکنهای نئو با نام توکنهای NEP-5 شناخته میشوند. هر کسی میتواند توکن سفارشی خودش را در این پلتفرمها بسازند.
توکنها چگونه ساخته میشوند؟
حقیقت این است که این کار به کمی مهارت فنی نیاز دارد. انجام آن را به افراد کاملاً مبتدی توصیه نمیکنیم، ولی کسی که تجربهی کمی در زمینهی برنامهنویسی داشته باشد، در مدت کوتاهی میتواند این کار را انجام دهد. البته لازم است توسعهدهنده مقداری کوین مخصوص بلاکچینی که توکن بر روی آن ساخته شده را خرج کند. برای مثال، اگر توکن بر روی اتریوم ساخته شده باشد، سازنده باید برای دریافت تاییدیه تراکنش خلق توکن از طرف ماینرهای شبکه کمی اتر خرج کند.
هدف توکنها چیست؟
علت وجود اکثر توکنها این است که در اپلیکیشنهای غیرمتمرکز یا dApp استفاده شوند. وقتی توسعهدهندگان توکنهایشان را میسازند، میتوانند تصمیم بگیرند که میخواهند چه تعداد توکن ساخته شود و این توکنها بعد از ساخته شدن برای چه کسی ارسال شود. در این مقطع، بخشی از این توکنها به بلاکچینی که توکن بر روی آن ساخته شده پرداخت میشوند. توکنها اغلب بعد از ساخته شدن برای فعالسازی قابلیتهای اپلیکیشن مورد نظرشان استفاده میشوند. برای مثال، موزیکوین توکنی است که امکان دسترسی به قابلیتهای مختلف پلتفرم موزیکوین را فراهم میکند. این دسترسی میتواند شامل تماشای یک موزیک ویدیو یا گوش دادن به یک موسیقی باشد. صرافی بایننس (Binance) نیز توکن مخصوص خودش را دارد. اگر کاربران از توکن این صرافی که BNB نام دارد استفاده کنند، هزینهی آنها نصف میشود. برخی توکنها با هدف کاملاً متفاوتی ساخته میشوند: تا نشانگر یک چیز فیزیکی باشند. فرض کنید میخواهید خانهی خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. در این صورت نمیتوانید خانهی خود را به شکل فیزیکی در قرارداد هوشمند خود قرار دهید، درست است؟ بنابراین باید از توکنی استفاده کنید که نشانگر خانهی شما باشد. (WePower (WPR نمونهای مناسب از توکنهایی است که نشانگر چیزهای فیزیکی هستند. این توکن نشانگر جریان برق است. پروژهی WePower یک dApp است که به کاربران اجازه میدهد با استفاده از قراردادهای هوشمند در بلاکچین برق خرید و فروش کنند. توکن این پروژه نشانگر مقدار مشخصی انرژی است.
کوین چیست؟
کوین در تعریف، یک دارایی است که متعلق به بلاکچین خودش به حساب میآید. مثلاً بیتکوین، لایتکوین یا اتر را در نظر بگیرید. همهی این کوینها در بلاکچین مربوط به خودشان وجود دارند. پس، برای واضحتر شدن: بیتکوین در بلاکچین بیتکوین اجرا میشود و عمل میکند. اتر در بلاکچین اتریوم اجرا میشود و عمل میکند. نئو در بلاکچین نئو اجرا میشود و عمل میکند. تراکنش کوینهای دیجیتال میتواند از یک شخص به شخصی دیگر انجام شود. اما در هنگام ارسال و دریافت هیچ کوینی (به معنای سکه) به صورت فیزیکی جابجا نمیشود. همهی کوینها به عنوان داده در پایگاههای دادهی جهانی و غولآسا قرار دارند. این پایگاه داده (یا بلاکچین) سوابق همهی تراکنشها را نگه میدارد و توسط کامپیوترهایی که در سراسر دنیا وجود دارند، مورد بررسی و تایید قرار میگیرد. نکته: باید بدانید که اگر در حال حاضر با فناوری بلاکچین آشنا نیستید، ابتدا باید با این فناوری آشنا شوید. برای درک تفاوت میان کوین و توکن لازم است اول خود بلاکچین را درک کنید.
نتیجه گیری
اکنون باید بدانید که وقتی یک نفر میگوید کوین دیجیتال، این اصطلاح چه تفاوتی با توکن دیجیتال دارد. حالا باید تعریف سادهی کوین و توکن را یاد گرفته باشید: کوین مخصوصِ بلاکچین خودش است، در حالی که توکن بر روی یک بلاکچین دیگر مثل اتریوم، نئو یا ویوز ساخته میشود. مضاف بر این باید فهمیده باشید که هر یک از این دو مفهوم چه استفادهای دارد. کوین در اکثر موارد صرفاً به عنوان پول استفاده میشود؛ البته برخی از کوینها کاربردهای دیگری هم دارند. مثلاً به عنوان سوخت اپلیکیشنها، یا اعتباری برای تایید تراکنشهای شبکه، یا برای تامین نیاز قراردادهای هوشمند و تراکنشهای توکن نیز به کار میروند. ولی توکنها هدف دیگری دارند. اگر آنها را برای استفاده بر روی dApp ساخته باشند، هدفشان به خود اپلیکیشن بستگی خواهد داشت. در مواردی، این توکنها برای قابلیتهایی نظیر حق رای هستند. اما جدا از این، میتوان از توکنها برای تراکنشهای dApp (مثل سیویک) یا دادن پاداش به کاربران از طریق چیزهایی مثل ارائهی تخفیف هزینهها (مثل بایننس) استفاده کرد.
چنانچه این مطلب را مفید میدانید با لایک کردن و به اشتراک گذاشتن آن، از ما حمایت کنید. نظرات، پیشنهادات و مقاله های درخواستی خود را از طریق قسمت دیدگاه ها برای ما ارسال کنید.